ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

Καταρράκτης

Ο όρος “καταρράκτης” οφείλεται στον κορυφαίο Έλληνα γιατρό της αρχαιότητας, Κλαύδιο Γαληνό, ο οποίος κατά την εξέταση ασθενών με τη συγκεκριμένη πάθηση, διαπίστωσε ότι περιέγραφαν τα αντικείμενα που παρατηρούσαν, σαν να έτρεχαν μπροστά τους νερά ενός καταρράκτη. Έτσι λοιπόν, καταρράκτης ονομάζεται η θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού, η οποία παλαιότερα αποτελούσε τη σημαντικότερη αιτία τύφλωσης, παγκοσμίως. Ο καταρράκτης θεραπεύεται μόνο χειρουργικά, αποτελώντας μια από τις πιο συχνές, ασφαλείς και αξιόπιστες επεμβάσεις. Η μέθοδος που εφαρμόζεται τα τελευταία  χρόνια λέγεται φακοθρυψία, γίνεται με υπερήχους και είναι σύντομη και ανώδυνη. Με τη μέθοδο αυτή ο καταρρακτικός φακός ρευστοποιείται και αναρροφάται. Κατόπιν, τοποθετείται στη θέση του ένας μικρός τεχνητός φακός, ο ενδοφακός, ο οποίος εξασφαλίζει όραση παρόμοια με αυτή που υπήρχε πριν τον καταρράκτη.

 

Διαθλαστική χειρουργική (laser μυωπίας, υπερμετρωπίας και αστιγματισμού)

Διαθλαστικές είναι οι επεμβάσεις, που με τη βοήθεια laser  διορθώνουν τις διαθλαστικές ανωμαλίες του οφθαλμού, δηλαδή τη μυωπία, την υπερμετρωπία, και τον αστιγματισμό. 

Στις διαθλαστικές επεμβάσεις με laser περιλαμβάνονται: Φωτοδιαθλαστικήκερατεκτομή (PRK), Laser In Situ Keratomileusis -Κερατοσμίλευση (LASIK) και Θερμοκερατοπλαστική (ΡTK). 

 

Χαλάζιο

Το χαλάζιο είναι μια άσυπτη φλεγμονή, η οποία εμφανίζεται συχνά στο βλέφαρο, συνήθως όταν συνυπάρχει βλεφαρίτιδα. Εντοπίζεται στους αδένες που βρίσκονται στο χείλος των βλεφάρων, οι οποίοι ονομάζονται μεϊβομιανοί αδένες και προκαλείται από την απόφραξή τους. Το βλέφαρο διογκώνεται,  και στην αφή έχει την αίσθηση σαν να έχει δημιουργηθεί ένα ογκίδιο, μικρό σε μέγεθος. Συχνά συγχέεται με την “κριθή”, (το γνωστό μας «κριθαράκι), που σε αντίθεση με το χαλάζιο είναι φλεγμονή των μεϊβομιανών αδένων. Όταν το χαλάζιο ή η κριθή  δεν υποχωρούν με την τοπική θεραπεία ή την  χορήγηση αντιβιοτικών, αφαιρούντε με χειρουργική επέμβαση διάνοιξης (τοπική αναισθησία).

 

Πτερύγιο

Το πτερύγιο είναι μία καλοήθης πτυχή από ινοαγγειακό ιστό, επάνω στην επιφάνεια του κερατοειδή. Έχει σφηνοειδές σχήμα και εμφανίζεται συνήθως στον έσω κανθό του οφθαλμού. Σε βάθος χρόνου μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην όραση, εμποδίζοντάς την ή προκαλώντας αστιγματισμό. Συχνά συνοδεύεται από συμπτώματα όπως ερυθρότητα και αίσθημα ξένου σώματος. Κύρια αιτία ανάπτυξής του φαίνεται να είναι η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, η ξηρότητα και η χρόνια φλεγμονή. Καθώς εξελίσσεται το πτερύγιο, μπορεί να μεταβάλλει το σχήμα του κερατοειδούς, προκαλώντας αστιγματισμό. Εάν το πτερύγιο προχωρήσει στο κέντρο του κερατοειδούς, τότε αφαιρείται χειρουργικά.